عضو هیات مدیره انجمن مددکاران اجتماعی ایران با بیان اینکه بیخانمانی فقط نداشتن سقف یا به اصطلاح، «بیخانمانی مطلق» نیست بلکه مسکن
باید حداقل استاندارد یک خانه را که از قبل آن، آسایش، امنیت، سلامت و کرامت انسانها تأمین شود را داشته باشد، گفت: این در حالیست که در بهترین حالت در ایران بیخانمانها با مقولههای متفاوت و گاهی نامفهوم مانند «معتاد متجاهر»، ولگرد یا متکدی
بازشناسی شدهاند، اما در واقعیت باید
برای بیخانمانی
پوشه جدیدی باز
کرد.عباسعلی یزدانی در گفتوگو با ایسنا، با اشاره به روز جهانی بیخانمانها و با بیان اینکه از چندسال قبل، برخی سازمانهای غیردولتی فعال در حمایت از افراد بیخانمان، به صورت غیررسمی روز ۱۰ اکتبر را به عنوان روز بیخانمانها در نظر گرفته و به صورت محدود برای آن طرحهای یادبود طراحی میکردند، اظهار کرد: از سال ۲۰۱۹ اما، این موضوع در سازمان ملل متحد و صندوقهای مرتبط با آن از جمله صندوق اسکان (هبیتات) و دپارتمان امور اقتصادی و اجتماعی به صورت جدی مطرح شد و سال گذشته سازمان ملل اولین واکنش مهم خود به موضوع بیخانمانی را در قالب بیانیه و ارائه گزارش گزارشگر ویژه مسکن نشان داد و به این ترتیب بیخانمانی در مجامع مختلف اهمیت بیشتری پیدا کرد.وی با بیان اینکه بیخانمانی موضوعی جهان شمول است و به ویژه در جوامع شهری به مسئلهای اجتماعی پرحاشیه تبدیل شده است و بنابراین، این نامگذاری کاملا قابل انتظار و معقول بود، گفت: براساس گزارش گزارشگر ویژه مسکن سازمان ملل در سال ۲۰۲۰ حدود یک میلیارد و ۶۰۰ میلیون نفر از افراد جهان از حداقل استاندارد مسکن محروماند و ۱۵۰ میلیون نفر در جهان به صورت مطلق بیخانمان (بدون سقف) هستند. بیش از ۸۰ می مددکاری جامعه ای ...
ما را در سایت مددکاری جامعه ای دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : communityworkera بازدید : 139 تاريخ : يکشنبه 24 بهمن 1400 ساعت: 22:24